Poznaj lepiej nasz region:
Instytucja Samorządu Województwa Warmińsko-Mazurskiego

Początki Muzeum

Sięgają 1909 roku, kiedy to w Królewcu
zapadła decyzja o utworzeniu muzeum architektury wiejskiej.

Historia

Na siedzibę muzeum wybrano teren Królewieckiego Ogrodu Zoologicznego. Plan zabudowy zakładał przeniesienie na jego teren obiektów najbardziej charakterystycznych dla każdego z regionów wchodzących w skład Prus Wschodnich.

W związku ze złym stanem budynków przeznaczonych do translokacji zdecydowano o wybudowaniu kopii. W latach 1910-1913 wybudowano ok. 20 obiektów z XVIII-XIX w., reprezentujących budownictwo mieszkalne, sakralne, przemysłowe oraz gospodarcze. Na terenie muzeum znajdowały się także dwa obiekty archeologiczne.

Historia muzeum.
1937

Zmiana miejsca

Ze względu na ograniczoność terenu Królewieckiego Ogrodu Zoologicznego zdecydowano o przeniesieniu obiektów do Olsztynka, w którego okolicach znajdowało się Mauzoleum prezydenta Rzeszy, feldmarszałka Paula Hindenburga i które stało się miejscem licznych wycieczek z Niemiec. Muzeum architektury wiejskiej miało podnieść atrakcyjność okolicy.

Na fotografii chałupa ze wsi Burdajny, fot. Pfleiderer, rok 1937.
Chałupa ze wsi Burdajny, fot. Pfleiderer, rok 1937
1938
-1942

Przeniesienie obiektów

Translokacji dokonano w latach 1938 – 1942. Nie wszystkie obiekty udało się przenieść. Z pierwotnego założenia zachowało się 12 budynków.

Na fotografii litewskie budynki rybackie.
Litewskie budynki rybackie
1950

Rozwój

Po wojnie przystąpiono do zabezpieczania obiektów. Prace wykonywane były pod nadzorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Olsztynie. Pod koniec lat pięćdziesiątych rozpoczęła się rozbudowa muzeum.

Na fotografii budowa wiatraka holendra ze wsi Dobrocin.
Budowa wiatraka holendra ze wsi Dobrocin
1962

Nadanie nazwy

Nadano mu nazwę Park
Etnograficzny, który
funkcjonował jako
oddział Muzeum
Mazurskiego w Olsztynie.

Na fotografii budowa wiatraka "paltraka" ze wsi Ruska Wieś.
Budowa wiatraka "paltraka" ze wsi Ruska Wieś
1969

Powstanie muzeum

Park Etnograficzny uzyskał status samodzielnej placówki pod nazwą Muzeum Budownictwa Ludowego – Park Etnograficzny.

Na fotografii chałupa ze wsi Burdajny, 1968 rok.
Chałupa ze wsi Burdajny, 1968 rok
1985

Nowe obiekty

Jego struktury organizacyjne włączono 2 obiekty w centrum Olsztynka: Salon Wystawowy w dawnym kościele ewangelickim oraz basztę na linii miejskich murów obronnych, w której mieści się obecnie muzeum poświęcone życiu i działalności Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza – obrońcy języka polskiego i polskiej tradycji kulturowej na Mazurach.

Na fotografii budowa chałupy nr 2 ze wsi Kaborno.
Budowa chałupy nr 2 ze wsi Kaborno
1998

Muzeum jako instytucja kultury

Muzeum jest instytucją kultury Samorządu Województwa Warmińsko – Mazurskiego.

Na fotografii zagroda litewska, rok 1947.
Zagroda litewska, rok 1947
2008

Muzeum w Rejestrze

Zostało wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów prowadzonego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Na fotografii budowa chałupy ze wsi Nowa Różanka.
Budowa chałupy ze wsi Nowa Różanka