Wiatrak ze wsi Dobrocin (gm. Małdyty) jest ostatnim w całości drewnianym „holendrem” w woj. warmińsko-mazurskim z zachowanym mechanizmem, datowanym na 2 poł. XIX wieku. Wiatrak pracował do maja 1950 roku. W latach 1964-1965 translokowano go do skansenu w Olsztynku, sytuując w północnej części Muzeum. Wzniesiony jest na solidnej kamiennej podmurówce, na planie ośmioboku w konstrukcji szkieletowej, ośmiosłupowej. Swoim kształtem przypomina ścięty ostrosłup zwężający się ku górze. Na masywnym nieruchomym korpusie znajdują się rolki, po których przesuwano czapę, dzięki czemu można było obrócić ja wraz ze skrzydłami do kierunku wiatru. Pod czapą osadzony jest wał poziomy z kołem palecznym i przełożenie napędu poziomego na pionowy uruchamiający kamienie.
W 2022 roku został przeprowadzony kompleksowy remont wiatraka. Poddano konserwacji wszystkie elementy konstrukcyjne, a niektóre zostały wymienione. Czapa i ściany zyskały nowe modrzewiowe poszycie. Odtworzono wał skrzydłowy, bąk, hamulec, koło paleczne, mechanizm obrotu czapy oraz skrzydła. Poddano konserwacji i naprawie największy wał znajdujący się w wiatraku, zwany wałem „królewskim”.
Podczas wydarzenia zaprezentowaliśmy efekty remontu, można było również wysłuchać prelekcji prof. dra hab. Jana Święcha na temat personifikacji wiatraków.
Wiatrak został otwarty zgodnie z tradycjami młynarskimi, a goście zostali oprowadzeni po jego wnętrzu, gdzie można było zobaczyć nie tylko mechanizmy i konstrukcję wiatraka, ale także jego wyposażenie związane z zawodem młynarza.
Współfinansowane ze środków Samorządu Województwa Warmińsko-Mazurskiego.