Czasowe wystawy
Parku Etnograficznego

Barbara Hulanicka (1924 – 2012), artysta, plastyk, projektantka tkanin, specjalizowała się w tkaninach dwuosnowowych, ale również w malarskich pejzażach na gobelinach. Animowała życie artystyczne i kulturalne, upowszechniała dziedzictwo narodowe Polski. Przez większość swojego życia tworzyła na Warmii i Mazurach. W 1954 ukończyła studia w Akademii Sztuk Pięknych u profesor Eleonory Plutyńskiej. Niedługo później otrzymała propozycję objęcia nadzorem artystycznym Spółdzielni CPLiA „Tkanina” w Mikołajkach.

Już podczas pracy w Mikołajkach Artystka otrzymywała pierwsze nagrody. Kolejnym miejscem pracy twórczej stał się Zamek w Reszlu, następnie Muzeum im. Mikołaja Kopernika we Fromborku. W 1981 roku w Barczewie, w synagodze, Barbara, wraz z mężem założyli Centrum Tkactwa Warmii i Mazur. Każde z tych miejsc pracy stanowiło odrębny etap w twórczości plastyczki, pojawiały się nowe motywy i narracje na tkaninach. Hulanicka czerpała pomysły z tradycyjnej tkaniny mazurskiej, z przyrody, ale również z architektury otaczających ją miejscowości.

Dorobek Barbary Hulanickiej obejmuje różnorodne techniki tkackie. Ogromny zapał i wciąż nowe, świeże pomysły, energia sprawiały, że skupiała ludzi wokół siebie, zarażała pasją, inicjowała życie artystyczne w miejscach w których pracowała i mieszkała.

Aleksander Błachowski, etnograf, tak pisał o artystce: „Osobowość autentycznego artysty cechuje między innymi trochę przekory. Ta przekora każe czasem iść pod prąd sztuki awangardowej, czasem obok niej, a czasem ponad nią. Są artyści, którzy krążą wokół stolicy jak ćmy przy lampie, których główną troską jest utrzymanie się w gronie twórców uważanych za oryginalnych, wskutek czego są nazbyt często jedynie echem mody. Są też artyści (niestety mniej liczni), którzy chronią siebie przed modą i przelotnym awangardyzmem. Skutecznie to robią z dala od warszawskich salonów wystawowych, łącząc ambicje artystyczne z codzienną służbą społeczną dla kultury małych miast i wsi. Do tych ostatnich należy Barbara Hulanicka.”

Hulanicka z trudnej techniki tkackiej jaką jest tkanina podwójna uczyniła swoją markę. Technika dwuosnowowa, narzuca do pewnego stopnia styl tworzenia. Nici krzyżujące się pod kątem prostym sprawiają, że powstaje wzór zgeometryzowany. Nie ma tu możliwości „malowania” tkaniną jak np. w przypadku gobelinów. Twórca musi podporządkować swoją fantazję specyficznej, trudnej sztuce tkania. Te wymogi, trudności i charakterystykę wykorzystała artystka tworząc z nich nową jakość.

Tkaniny Barbary Hulanickiej znalazły swoich właścicieli na całym świecie. Jej dzieła zakupiono jako dary dla Josipa Broz Tito i Nikity Chruszczowa, kardynała Karola Wojtyły, prymasa Stefana Wyszyńskiego, papieża Pawła VI, papieża Jana Pawła II i Richarda Nixona, francuskiego biskupa Jeana Orchampt d’ Angersa. Hulaniccy objechali z wystawami wiele krajów m.in. Watykan, Rzym, Francję, Belgię, Niemcy, USA, Włochy, Węgry i największe galerie polskie.

W ramach „Galerii jednej tkaniny” cyklicznie prezentowane są tkaniny symbolizujące inny, odrębny etap życia i twórczości Barbary Hulanickiej. Wystawę uzupełnia opowieść czytana przez lektora, wyjaśniająca ornamentykę wystawionych w „Galerii jednej tkaniny” dzieł oraz koleje losy naszej bohaterki. Na poniższej stronie internetowej będziemy dodawać systematycznie treści po zaprezentowaniu w przestrzeni Biura Obsługi Turystów danej tkaniny wraz z filmem.

1. Tradycje mazurskie

Tkanina tradycyjna prezentowana na wystawie

2. Kasztelanka z Reszla

Tkanina Olsztynek prezentowana na wystawie

3. Cykl architektoniczny

4. Religie świata

Wystawa udostępniona do zwiedzania: 23.06.2024 – 31.10.2024

Nad wystawą pracowali:

• Kurator wystawy – Gabriela Semenowicz
• Opracowanie graficzne, montaż filmów – Iga Waluk
• Lektor – Jakub Snochowski