Wystawy archiwalne
2023-2024
Gdy w pracowni budzi się dzień i ptaki zaczynają rozmawiać, pędzel rozdaje kolory po płótnie, rodzi się obraz prawdziwy, szczery i mocny, obraz, który już za chwile opowiadać będzie swoją historię. Czekając na ludzi, którzy go potrzebują na dobre i na złe chwile. To jest sens mojego malarstwa.
Witold Podgórski
Edukację artystyczną zdobywał jako wolny słuchacz Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdański pod kierunkiem prof. Kazimierza Ostrowskiego. Wystawia od 1984 roku. Współpracuje z domem aukcyjnym „Rempex” w Warszawie oraz galeriami w kraju i za granicą.
Artysta Witold Podgórski po raz kolejny w swoich obrazach opowiada o człowieku, jego myślach oraz muzyce, którą nosi w sobie. W sposób subiektywny łączy kreskę i kolor wyrażając emocje chwili.
Skrzypek
Skrzypek to rysunek, który powstaje spontanicznie podczas podróży po świecie. Jest swojego rodzaju znakiem, który artysta pozostawia po sobie poznając ciekawych ludzi. W postaci kreski pierwszy raz ponad dwadzieścia lat temu powstał w pracowni artysty z nr 1. Jego magia polega na wyrażeniu muzyki poprzez kreskę tak charakterystyczną dla artysty. Dzisiaj jest kolejny Nr 988. Skrzypek zdj.
Monotypia – technika graficzna
Jest to cykl prac, które są wynikiem podróży po Chinach ich specyfika treści jest bardzo osobista w opowieści o ludziach, których artysta spotkał na swojej drodze.
Szara linia – kolekcja obrazów
Szara linia była prezentowana po raz pierwszy na Biennale Sztuki Współczesnej we Florencji w 2009 roku opowiada o chwilach radości, smutku, nostalgii, chwilach które przemijają i tylko fragmenty zostają zapamiętane w naszej podświadomości. Poprzez kreskę i kolor artysta opowiada o głębokich przeżyciach, które towarzyszą w doświadczeniach każdego dnia. W tej linii po raz pierwszy jest prezentowany obraz z cyklu stu obrazów na sto lecie Niepodległości
Kolorowa linia – kolekcja obrazów
Kolor w tych obrazach jest dominujący gdzie soczystość barwy opowiada o muzyce, która jest w nas angażując odbiorcę do odnalezienia siebie w przestrzeni obrazu .
Biała linia – kolekcja obrazów
Biel na płótnie, którą przecina kreska opowiadając o uczuciach, podkreślając walory postaci, które dynamicznie przechodzi przez obraz .
Sucha igła – grafika
W tej technice sztuka teatralna jest obecna gdzie słowo jest kreską a kolor światłem
Pracownia na Oceanie Atlantyckim
Artysta płynąc jachtem z Kapsztadu (RPA)do Europy przez Ocean Atlantycki który pokonał w 56 dni i namalował prawie sto różnych obrazów. Obrazy pod tytułem „Moje myśli” które są sygnowane informacją w jakiej szerokości geograficznej powstawały. Jako jedyny artysta płynąc przez równik stojąc na pokładzie jachtu malował obraz. Dzisiaj na tej wystawie zobaczymy kilka obrazów z tej wyprawy – zdjęcie z jacht
Artysta płynący jachtem
Rzeźba ceramiczna
Rzeźba Witolda Podgórskiego informuje nas o człowieku, zabawie i trudach dnia codziennego, które można pokonać. Artysta ugniatając glinę w sposób tylko dla siebie znany wyciąga emocje pokazując charakter rzeźb.
Rzym, Paryż, Madryt, Berlin, Nowy York – to miasta gdzie artysta prezentuje swoją twórczość, współpracuje z wieloma galeriami, jego obrazy znajdują się w wielu kolekcjach sztuki, muzeach.
WYSTAWY
2019 -Per le celebrazioni del 500 anniversario di Leonardo da Vinci – Muzeum Miit – Torino – Italia
2018 – Venezia in Biennale – Palazzo Abrizzi Capello – Wenecja – Italia
2017- Town Hal Gallery – Wallenhorst – Germany
2016 – Glaza EXPO – DESIGN – Poland
2015 – X Biennale Sztuki Współczesnej – Florencja, Italia
2015 – Galeria „Jacht” – Porto, Portugalia
2014 – Galeria BWA -Krosno _ Poland
2014 – Galeria „Perqvecina” – Rzym, Italia
2014 – „Natale di Roma” – Rzym Italia
2013 – „Natale di Roma” – Rzym Italia
2013 – Zamek gotycki „Podgórski i Przyjacele” Galeria pod belką – Nidzica – Poland
2012 – Zamek gotycki „Podgórski i Przyjacele” Galeria Zamek – Ostróda -Poland
2012 – Italia – Arte – Medjolan – Italia
2012 – Artexpo – Wenecja – Italia
2012 – Artexpo Nowy York – USA
2011 – Roma e i suoi vicoli una storia in evoluzine muzeum Villa Vecchia Rzym – Italia
2011 – 100 lat Związku Artystów Plastyków -Galeria Dap „100+1 Pięknych obrazów „- Warszawa – Poland
2011 – „I colori della Polonia a Roma” – muzeum – Casina Farsetti Rzym – Italia
2011 – International art meeting Vivere l’Appennino , Montecatini Terme -Italia
2011 – V Konkurs Międzynarodowej Wystawy Malarstwa „Natale di Roma” Rzym – Italia
2011 – Internatina Art Exhibition Little Treasures Galleria De Marchi – Bolonia- Itali
2011 – „Podgórski i Przyjaciele” muzeum Kętrzyn -Poland
2010 – Priverno Fassanova -Ex -infermeria – Italia
2010 – „IL CALORE DEL COLORE” Galeria „Mentana ” – Florencja – Italia
2010 – ART&INTEGRATION Palazzo del Podesta -Gipoteca Libero Andreotti muzeum Pescia toskania – Italia
2009 – Biennale Sztuki Współczesnej Florencja – Italia
2008 – Fosanova , Priverno, Italia
2007 – Muzeum – Pałac Potockich Lwów, Ukraina
2004 – Galeria Loża Masońska, – Poland
2003 – Muzeum w Kętrzynie, – Poland
2003 – Galeria Sztuki Współczesnej BWA Olsztyn Polska
1999 – Galeria La Maison du Limousin, Paryż, Francja
1998 – Galeria Fortunor, Limoges, Francja
1996 – Berlin,Germany
RECENZJE
„Malarstwo wielkich ekspresji, bogate w rysunek, zmiany kolorów i czyste światło. Z mistrzowską harmonią Witold Podgórski dodaje kolory ciepłe i chłodne, zgodnie z prawdziwą i niepowtarzalną oryginalnością, które są odzwierciedleniem jego najgłębszych uczuć”.
Rzym, maj 2011 Krytyk sztuki Prof. Mario Nicosia
„Lekkość pędzla pozwala Witoldowi Podgórskiemu na pokazanie w sposób bezsporny i wymowny świat ludzi, w którym dominują uczucia łagodne i melancholijne, wywołane przez dalekie echa, odzywające się w głębi naszych serc i dusz oraz w pamięci indywidualnej każdego z nas”.
Dootr. Prof. Emanuela Catalano krytyk sztuki – Florencja – Italii
>> Zdjęcia z otwarcia wystawy <<
2022 – 2023
Tomasz Myjak – Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Doktorat Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi na Wydziale Sztuki Operatorskiej – specjalizacja: Fotografia. Habilitacja na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Tytuł profesora sztuk plastycznych nadany przez Prezydenta RP w 2021 roku. Profesor w macierzystej uczelni na Wydziale Scenografii, którego jest dziekanem w kadencji 2020–2024. Wykłada również w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie, gdzie uczy malarstwa, fotografii i plastyki obrazu filmowego. Ekspert Biura Kultury m.st. Warszawy ds. Sztuk Wizualnych. Juror ogólnopolskiego konkursu StRuNa pod patronatem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Juror w Departamencie Kultury, Promocji i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego. Od 2002 roku prowadzi autorską szkołę rysunku i malarstwa. Autor ponad pięćdziesięciu wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Mąż, tata dwóch synów. Mieszka i maluje w Warszawie oraz na Mazurach.
Tomasz Myjak – autor wystawy.
Otwarcie wystawy Tomasza Myjaka pt. „Alfa i Omega / Początek i Koniec”
Obrazy ocalonego zachwytu
Wystawa w Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku daje artystom znaczne możliwości, otwiera niezwykłe perspektywy, stawia jednak spore wymagania. W przestronnej hali Salonu Wystawowego, wykreowanego w gmachu dawnego kościoła ewangelickiego, obronić się mogą eksponaty wielkoformatowe albo takie, które z daleka przykuwają uwagę. Tomasz Myjak prezentuje dzieła pochodzące z kilku cykli, o zróżnicowanych gabarytach, większość jednak niezbyt pokaźnych wymiarów. Prace te nie krzyczą jaskrawymi barwami, nie aspirują również do komentowania spraw społecznych lub politycznych. Na czym więc polega ich działanie? Mrugają do nas refleksami złota, przywołują, choć nienachalnie, aurą tajemniczości i niedopowiedzeń. Przy pierwszym kontakcie nie myślę o tych dziełach w kategorii warsztatu, moja uwaga skupiona jest na ich oddziaływaniu, istocie doznania malarskiego, dopiero po chwili odkrywam, że autor nie pozostał wierny jednej technice, tylko wciąż poszukuje najlepszej formy do przekazania nurtujących go wątków, do jak najpełniejszego wyrażenia samego siebie. Zabiegi te prowadzą poza ramy czystego malarstwa. Na wystawie widzimy zarówno oleje i akryle na płótnie, jak również obiekty z pogranicza dwóch – wydawać by się mogło odległych – dziedzin sztuki: malarstwa oraz rzeźby. Ostatnie prace artysta stworzył na deskach o nierównej powierzchni, fragmentach pni znalezionych w mazurskim pejzażu oraz na podłożu stanowiącym efekt przygody ich autora z żywicą poliestrową. Eksperyment ten jest ukłonem w stronę metody twórczej Aleksandra Kobzdeja, który uformował cykl Hors Cadre z masy plastycznej na metalowej siatce. Wyrazista faktura prac wykonanych przez Myjaka na podłożu drewnianym, włączenie w kompozycje elementów trójwymiarowych, przestrzennych, jeszcze mocniej burzy tradycyjne wyobrażenie o malarstwie.
Autor nie nadał dziełom tytułów, które by warunkowały odbiór, pozostawiając widzom znaczną swobodę interpretacji. Nazwał jednak całe cykle: Księżyce – Sacrum, Sacrum – Profanum, w ten sposób rozwijając narrację obrazów. Większość prac jest bliska abstrakcji, z drugiej strony czytelne pozostają cytaty zaczerpnięte z natury. Refleksy słońca na wodzie, zarys skalistych gór, księżyc w tańcu z chmurami, grzywy morskich fal, drobinki wody unoszone przez podmuch wiatru, źdźbła traw łagodnie rozkołysanych… Mikrokosmos artysty, w którym na próżno by szukać choćby zarysu ludzkiej sylwetki. Fizycznie, materialnie, człowieka tu nie ma, a jednak w każdej z prac podskórnie wyczuwam jego obecność, próbę odsłonięcia tajemnicy psychiki, dotarcia do istoty człowieczeństwa. W czterech dziełach zauważalne jest ponadto nawiązanie do mitologii, szeroko rozpostarte skrzydła Nike, utrzymane w chłodnej gamie błękitów i szarości o srebrzystej poświacie, rysują boginię piękną, choć dumną, zdystansowaną i niepokojąco obojętną na otaczający ją świat.
Obrazy budowane kolorem, światłem oraz fakturą, powoli odsłaniają smaki warsztatowe, grę barw, działanie światła, ich wzajemne relacje. Tomasz Myjak zdaje się podążać za bogactwem form i zjawisk natury w poszukiwaniu piękna i harmonii. Wszystkie prezentowane dzieła spaja pewna nie do końca uchwytna nić, mają urok właściwy poezji lub muzyce, przywołując w umyśle widza powidoki i senne marzenia. Emanują spokojem, zapewniają ukojenie, wyciszenie, zachęcają do zadumy, pozwalając choć na chwilę wyhamować, a nawet przystanąć w szalonym pędzie współczesnego świata. W tym chaosie poszukujemy enklaw trwałości. Sztuka może być takim azylem. Malarstwo Tomasza Myjaka jest stworzone do kontemplowania, smakowania, stopniowego odkrywania głębokich pokładów zapisanych w nim wspomnień, wzruszeń, oczarowań i zachwytów, tego wszystkiego, co tak trudno ująć słowami, zdecydowanie łatwiej pokazać. Może stać się schronieniem, przystanią, enklawą niewytłumaczalnego.
~ Agata Myjak
Otwarcie wystawy Tomasza Myjaka pt. „Alfa i Omega / Początek i Koniec”
2021
- Furmanka, Stodoła i… Bociany
Motyw przewodni wystawy
Autor wystawy
Zdjęcie z wystawy
Twórcą wystawy był profesor sztuk plastycznych Janusz Oskar Knorowski.
Janusz Oskar Knorowski – profesor sztuk plastycznych związany zawodowo z warszawską ASP, absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach: malarstwa profesora Ludwika Maciąga, rysunku profesora Wiesława Szamborskiego, rzeźby profesora Adama Myjaka.
Wystawa “Furmanka, stodoła i… bociany” prezentuje obrazy nawiązujące swą tematyką do charakteru Muzeum Sam autor tak mówi o miejscu wystawy i wyborze swoich prac: „Wchodząc do Salonu Wystawowego Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku, galerii w dawnym kościele ewangelickim, stanąłem oczarowany jego wnętrzem. Pomyślałem o wystawie, o prezentacji obrazów adekwatnych tematem do charakteru Muzeum. Obrazów z różnych okresów mojej twórczości, opowiadających o naturze, przyrodzie, jej cyklach i rytmie. Obrazach, w których kondycja człowieka jest postrzegana poprzez symbiozę z naturą. Dobierając obrazy na wystawę sięgnąłem daleko w głąb moich pierwotnych fascynacji, kiedy zwykły zaorany fragment ziemi emanował dla mnie zjawiskowym pięknem, a przedstawianie człowieka żyjącego w zgodzie ze swym losem dawało siłę i wiarę w sens egzystencji. Trudna była decyzja doboru obrazów. Po latach ostatnich, w których wystawy moje działały jak instalacje malarskie składające się z wielkoformatowych obrazów, jest to powrót do tradycyjnej formy ekspozycji, w której każdy obraz bierze za siebie odpowiedzialność przekazu”.
Fotorelacja z otwarcia wystawy
2018
- „Sztuka wątku. Figle z tkaniną na poważnej wystawie”
Tytuł wystawy nawiązywał do trudnej sztuki tworzenia tkanin oraz idei wystawy, która zakładała połączenie tradycyjnej ekspozycji z sektorami do ćwiczeń manualnych. Wystawa eksponowana od 21 czerwca 2018 r. do 30 września 2020 r. w Salonie Wystawowym.
Kurator wystawy: Marta Żebrowska
Scenografia: Alena Trafimava
Zdjęcie przedstawia wejście do Salonu Wystawowego oraz baner promujący wystawę “Sztuka wątku”
Zdjęcie przedstawia wystawę znajdującą się w Salonie Wystawowym
Zdjęcie przedstawia wystawę znajdującą się w Salonie Wystawowym
Zdjęcie przedstawia wystawę znajdującą się w Salonie Wystawowym
Zdjęcie przedstawia wystawę znajdującą się w Salonie Wystawowym
2016
- „W krainie Dziadka do Orzechów”
2015
- Muzykanci. Ryzykanci
2014
- Obrazek dla każdego. Fabryczne obrazy z przełomu XIX i XX wieku
- Polacy z Kresów Wschodnich na Warmii i Mazurach
- „Mistrz i Uczeń Józef Wilkoń Adam Kołakowski Wystawa ilustracji”
2013
- „Historia Muzeum w różnych odsłonach” Muzeum Budownictwa Ludowego – Park Etnograficzny w Olsztynku 1913-2013
- „BORA. Indianie Amazonii. Ludzie koki, ampiri i tytoniu”
2012
- Ekspozycja o tematyce wielkanocnej – wystawa starych pocztówek świątecznych, mini-wystawa płaskorzeźb autorstwa rzeźbiarza Stanisława Kowalczyka
- Magia chleba naszego powszedniego
- Szopki bożonarodzeniowe
- Indianie Bora. Ludzkie koki, ampiri i tytoniu, Salon Wystawowy (prezentowana do 2013 r.)
- Wielkanoc, Salon Wystawowy
2011
- Las bliżej nas, Salon Wystawowy
- EXAEQUO i studenci, Salon Wystawowy
- Zpap 100 +,. Salon Wystawowy
- Magia chleba naszego powszechnego, Salon Wystawowy (prezentowana do 2012 r.)
- Szopki bożonarodzeniowe, Salon Wystawowy
2010
- Wielkanoc, Salon Wystawowy
- Przyroda w fotografii, Salon Wystawowy
- Pastel ART. Prace Marka Świąteckiego, Salon Wystawowy (prezentowana do 2011 r.)
- Wieczór wigilijny na Mazurach. Tradycja i współczesność, Salon Wystawowy
2009
- Wielkanoc, Salon Wystawowy
- Prekursorzy sztuki polskiej na Warmii i Mazurach … po wojnie, Salon Wystawowy
- Lasy dawniej i dziś, Salon Wystawowy
- Tajemnice muzealnych magazynów, Salon Wystawowy (prezentowana do 2010 r.)
- Choinki i ich zdobienie w różnych tradycjach regionalnych, Salon Wystawowy
2008
- Wielkanoc na Warmii i Mazurach – stół wielkanocny : tradycja i współczesność, Salon Wystawowy
- Malarstwo Cezarego Długowskiego, Salon Wystawowy
- SERCE ARTYSTY – od Nikifora do Ociepki, Salon Wystawowy
- Borys – ceramika użytkowa i artystyczna, Salon Wystawowy (prezentowana do 2009 r.)
- Regionalne stoły wigilijne, Salon Wystawowy
2007
- Co nam zostało z tych lat … – dawna i współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Salon Wystawowy
- Polski strój ludowy, Salon Wystawowy (prezentowana do 2008 r.)
- O ochotniczych strażach pożarnych, Salon Wystawowy
- Szopki bożonarodzeniowe, Salon Wystawowy
2005
- Artyzm, tradycja i urok tkanin Barbary Hulanickiej – 50 lat twórczości artystycznej, Salon Wystawowy
- Malarstwo indonezyjskie, Salon Wystawowy
- W karczmie, sklepie, na jarmarku, Salon Wystawowy (prezentowana do 2007 r.)
2004
- …. w stepach Mongolii. Inne oblicze domostwa, Salon Wystawowy (prezentowana do 2005 r.)
2003
- Sztuka koronki – strój i wnętrze, Salon Wystawowy
- Obrzędowanie, Salon Wystawowy
2000
- Ocalone… – nabytki MBL – PE w Olsztynku w latach 1990-1999, Salon Wystawowy (prezentowana do 2002 r.)